Karanlığın yutucu kolları, çaresiz bir şekilde etrafını sarmıştı. Ruhu, gölgelerin derinliklerinde kaybolmuş gibiydi; geçmişin acı dolu anılarıyla boğuşurken, umutsuzluğun karanlık örtüsüyle örülmüş bir labirentin içinde sıkışıp kalmıştı.
Yıldızların solgun ışığı, zihninin karanlık köşelerine hüzünle sızarken, içindeki çaresizlik ateşiyle birlikte yüreğini yakıyordu. Geçmişin karanlık gölgeleri, her adımında onu tutsak ediyor, her hatıra kırbaç gibi acıtıyordu. Umutsuzluk, karanlığın soğuk nefesini ensesinde hissettirirken, geleceğin belirsizliği korkunun zehri gibi damarlarında dolaşıyordu. O, karanlığın içinde kaybolmuş bir ruh olarak, varoluşun anlamını sorguluyor, yıldızların sessiz şahitliğinde kendi yokluğunu bulmaya çalışıyordu.
İlgili yazı yok
Reset
