Dün geceki e-postayı görmezden gelemezdim.
Yanlış anlaşılmayı düzeltmek için uğraştım.
Mira’nın çeviri uygulamasının genel kullanım için tasarlanmadığı, daha çok eğlenceli bir uygulama olduğu ortaya çıktı.
Temel olarak, kasıtlı olarak yanlış çeviriler üreten bir uygulama gibi görünüyor.
Bununla oynadıktan sonra, e-postamı çevirmeden önce kapatmayı unutmuşlar ve bu da yanlış anlaşılmaya yol açmış.
Yine de oyun oynamak için gereksiz yere yüksek teknolojili bir yol.
Emily bana Sophia’nın neredeyse bayıldığını söyleyen bir mesaj gönderdi.
Çok fazla soru sormak istiyordum: Üçü de aynı uygulamayla mı oynuyordu? Grip olan birini ziyarete mi gittiler? Bu kadar geç bir saatte birlikte miydiler?
Yanlış anlaşılma giderildiği ve her şey yolunda gittiği sürece sorun yok.
Ama bu yüzden bu sabah uykum var.
Haruka’yla sabah 6:30’da zindanın önünde buluşacağıma söz verdim.
Altın Hafta’nın ilk gününde kalabalık olması bekleniyor.
Mümkün olduğunca erken yola çıkıp ikinci veya üçüncü katta avlanmak istiyoruz.
Üçüncü kattan sonra çok fazla insan olmadığını duydum çünkü canavar orduları güçleniyor ve kaşif ölüm oranı artıyor.
Görünüşe göre, ateşli silahların etkinliği de bu kattan itibaren belirgin bir şekilde azalıyor.
“Hey! Günaydın, Kota. Neyin var? Uykulu görünüyorsun.”
“Günaydın, Haruk… Günaydın, Haru.”
“İkisi de iyi, biliyor musun?”
“Bu sadece alışma meselesi. Yakında oraya varacağım.”
Bu işler böyledir, değil mi?
Haruka bile bazen birinci şahıs zamirlerinde hata yapıyor.
“İlk başta 5:30’da çıkacağımızı söylemek sana yakışmadı.”
“Bazı derin durumlar var ve burnunu sokmazsan çok memnun olurum.”
“Önemli bir şey değil, ama sormamamı tercih edersiniz, değil mi? Tamam, anlaşıldı.”
Evet, bu kesinlikle doğru.
Haruka’nın sözlerimin ardındaki anlamı doğru bir şekilde anlamış görünmesine sevindim.
“Gitmeden önce eşyalarımızı kontrol edelim mi?”
“Tamam.”
“Sanırım zaman geçtikçe daha da kalabalıklaşacak. Bu yüzden öğle yemeğini zindanın içinde yiyip erken bitirmek istiyorum. Buraya kadar tamam mı?”
Dün plan yaparken bunu konuşmuştuk ama bir kez daha kontrol ediyorum.
Sophia’nın dün grip olduğu için bugün hareket edebileceğini hiç düşünmemiştim. Bu yüzden Haruka ile önceden plan yaptık.
“Evet.”
“Bu yüzden kolay yenebilir yiyeceklere ve bol miktarda suya ihtiyacımız var. Mümkünse 2 litrelik ağır bir su şişesi ideal olacaktır. Yeterince var mı, Haruka?”
“Ben iyiyim. Egzersiz miktarını göz önünde bulundurarak tuz da getirdim.”
“Mükemmel.”
Gerçekten mükemmel.
Eskiden dans ettiği için, belki de o zamandan beri su ve tuzu düzgün bir şekilde yenileme alışkanlığı edinmiştir.
İnsanların hâlâ seyrek olduğu bu saatte ikinci kata doğru ilerlemeye başlıyoruz.
Ara sıra, bu kadar erken bir saatte kendini işine adamış kişilerin sıkı bir şekilde çalıştığını görüyoruz. Hızla ilerlerken karşımıza çıkan goblinlerden kurtuluyoruz.
Bu sefer sadece seviye atlamak için, bu yüzden gereğinden fazla dans etmeye gerek yok.
Ancak, yaklaşık 20 dakika dans edip sonra yürüyerek devam etmemizi önerdim.
Aslında her 15 dakikada bir olmalı ama MP’yi boşa harcayamayız. Her ihtimale karşı biraz fazladan zaman ekledim.
Programı sadece şimdiyi değil, geleceği de düşünerek planladım.
Bu seviye atlama seansının anahtarı, MP ve konsantrasyonumuz sürerken ilk yarıda ne kadar çok şey başarabileceğimiz olacak.
Bununla birlikte, savaşlar arasında dans etme alışkanlığı edinmeliyiz…
Dans etme alışkanlığı. Bu anlaşılmaz bir ifade, programı kendim yapmış olsam da…
Dürüst olmak gerekirse, anlamıyorum. Ama bu beceriyi kullanmamak bir kayıp olurdu.
Kullanılacak daha kolay bir beceri olup olmadığını sormak istiyorum.
Gerçi kime soracağımdan emin değilim.
Hızlıca ikinci kata çıkıyoruz ve dansımıza ve katliamımıza başlıyoruz.
“İşte burada başlıyoruz! Hazır mısınız?!”
“Müzik, başla!”
Görünüşe göre Haruka da kendini hazırlamış.
Onun tepkisini görünce, aceleyle pozisyonumu aldım.
…Evet, ben de dans etmeliyim…
Yapacak bir şey yok, bu +10’luk bir destek, değil mi? Bunu yapmak zorundayız!
“Kota! Kürek kemiklerinden daha fazla! Daha dinamik hareket edin!”
“…Anladım!”
Böyle dans talimatları almak…
Ama destek istiyorum, bu yüzden ayak uydurmak için elimden geleni yapıyorum.
