Bu çalılık sayılır mı? Çimenlere gömülü olsa bile, pek çok insanın doğal olarak bir “hazine sandığını” sandalye olarak kullanacağını sanmıyorum.
Sofia muhtemelen fark etmediği için üzerine oturdu ve Emily de fark etmemiş gibi görünüyor.
Mira böyle şeyleri umursamayacak kadar yorgun görünüyor.
Görünüşe göre bunu fark edebilen tek kişi benim.
Ben, Sofia’ya işaret eden… haha.
Aptalca şeyler söylemeyi bırak ve sadece yap.
“Her neyse, bir büyücü yapısı, ha? Büyüyü hemen kullanabilecek misin?”
“Hayır, sihri kullanabilmen için önce onu öğrenmen gerekiyor. Phew, phew, phew.”
Bu Mira! Mira iyileşiyor, bu işi ona bırakalım!
Çünkü bu konuyu açmak benim için biraz zor!
Bir “hazine sandığı” üzerinde oturuyorsun, biliyor musun?!
“Anlıyorum, o zaman bir süre zor olacak.”
“Evet, muhtemelen bir süre yük olacağım, ama lütfen bana katlan.”
“Endişelenme, biz arkadaşız, değil mi? Büyüyü öğrendikten sonra seni iliklerine kadar çalıştıracağım, bu yüzden hazırlıklı ol.”
“Lütfen üzerime fazla gelme.”
Doğru, bir büyücü yapısının zorluğu budur.
Büyüsüz bir büyücü yapısı Seviye 0’dan farklı değildir ve hatta bir engel olarak bile adlandırılabilir. Ancak bir kez büyü öğrendiğinizde, parti için büyük bir varlık haline gelmelisiniz.
Ama şu anda bununla ilgilenmiyorum.
Bir süredir Sofia’nın poposuna takılmış durumdayım.
“Hey! Kota, bir kadının poposuna bu kadar özlemle bakmak takdire şayan değil.”
“Ko-ta?”
“K-Kota-san…?”
Ne!? Emilia!!
Ne diyorsun sen!?
“Hayır, öyle değil!!”
Mira’nın delici bakışları içime saplanıyor!
Benim seviyemde bununla başa çıkamam! Bunun bir ödül gibi hissettireceği seviyeye henüz ulaşmadım!
Zor bir şeyi söylemeyi ertelediğim için bu çok ağır bir sonuç değil mi?!
“Sadece bir ‘hazine sandığının’ üzerinde oturduğunu düşünüyordum! Acaba onu açabilir miyiz diye düşünüyordum… tek düşündüğüm buydu!”
Masumiyetimi savunmak için Sofia’nın poposunu değil, poposunun altındaki bölgeyi işaret ediyorum.
“Ha?”
“Oh!?”
Görünüşe göre herkes sonunda fark etti.
