“Marugingou 2 ~Shimaiten~” Jiro tarzı ramenleriyle ünlü bir dükkandır.
Jiro tarzı ramen dediğinizde, çorbasız olduğunun açık olduğunu düşünmüştüm, ancak belki de başkalarının bilgisine dayalı yanlış anlamaları önlemek için, bir noktada menüde “çorbasız” olarak belirtmeye başladılar.
“Çorbasız Jiro” veya “Çorbasız Jiro tarzı ramen” – bir bakışta ne alacağınızı tahmin edebiliyorsunuz, bu da yanlış anlaşılma ihtimalini azaltıyor.
Birisi bu ramende çorba olmadığından şikayet ederse, muhtemelen bir ramen dükkanından ziyade bir baş doktorunu ziyaret etmelidir.
Bununla birlikte, bazı yerler buna “karışık erişte” demeye başladı, bu da bugünlerde ramen endüstrisindeki karanlığa ve şiddetli rekabete işaret ediyor.
Bazı spesifik tanımlar olabilir ama bunlar birbirine çok benziyor.
Ben hala “Jiro tarzı ramen” demeyi tercih ediyorum.
Ama lütfen “çorbasız” kelimesini kullanmaya devam edin – çok net.
Ve nihayet, ramen önümüze geldi.
İşte, dikkat isteyen chashu!
Üç kalın dilim domuz göbeği, konjak blokları kalınlığında, cesurca üstüne yerleştirilmiş.
Ardından, udon sanabileceğiniz kadar kalın erişteler!
Normal ramen noodle ile karşılaştırıldığında, bir porsiyonun ağırlığı tamamen farklı!
Ve hepsinden önemlisi, ortasını süsleyen sarımsak…!
Ekstra doğranmış sarımsak piramit gibi görünüyor!!
Her şey harika, mükemmel!
Neredeyse ilk hedefimi gözden kaybediyordum ama bir şekilde soğukkanlılığımı korudum.
Her ihtimale karşı üç kıza da yemeden önce iyice karıştırmalarını söyledim.
“İyice karıştırın, yemeden önce iyice karıştırın. Tamam mı?”
İki kere söyledim çünkü önemli.
Küçük Mira nedense bu rameni görünce kahkahalara boğuldu. Emilia sert bir ifadeyle karıştırıyor.
Aralarında oturmasına rağmen Sophia sakince yemeye başladı.
Belki de bu ikisinin tepkilerine alışmıştır?
Mira yemeye başladığında tipik yabancı, abartılı tepkiler gösterdi. Emilia açıklanamaz bir şekilde kendinden geçmiş bir ifadeyle yemek yiyor.
Çok lezzetli olduğu kesin ama bunu ifade ediş biçimleri…
“Kota, goblinleri bu kadar zekice yenmeyi nasıl başarıyorsun?”
“Ah… ilk olarak, muhtemelen bıçakların farklılığından?”
Sophia harika, aramızda Emilia’nın böyle yemek yediğini fark etmeden sohbet ediyor.
Sadece ramen, neden bu kadar mutlu görünüyor?
Orada, Mia ramenini karıştırmaya devam ediyor ve eğleniyor gibi görünüyor, anlamıyorum…
“Bıçaklarda gerçekten bir fark var mı?”
“Evet, ilk başta ben de biraz şüpheciydim. Ancak yüzeyde yapılan bıçaklar ile zindanlardan elde edilenler arasında bariz bir fark var.”
“Hmm…”
Sophia da bu konuda şüpheci görünüyor.
Sanırım bu normal.
Sonuçta ikisi de bıçak.
Ama ikisi farklı, bunu artık biliyorum.
Ancak bunu Sophia’ya nasıl aktaracağımı bilmiyorum.
“Bir de… Deniz Piyadelerinin dövüş tekniklerini ya da bıçak kullanma yöntemlerini videolardan falan öğrenmek var.”
“Ah! Doğru, bugünlerde böyle pek çok video var.”
Bence bıçakların kendisindeki fark daha önemli ama Sophia için hareketler ve teknikler daha ikna edici görünüyordu.
Kendiniz kullanmadığınız sürece bunu gerçekten anlayamazsınız.
Ramenlerine tamamen dalmış olan ve sohbete katılmayan ikisine çeşitli çeşniler kullanarak lezzeti nasıl değiştireceklerini öğrettim.
Bu sayede Sophia ile bir süre daha birebir konuşabileceğiz.
Sızma, ayak seslerini susturma, ayak izlerini takip etme ve benzeri konularda deneyimlerimden edindiğim bilgileri naçizane paylaştım.
Sonra, sadece spekülasyon olmasına rağmen, üçünün birlikte iyi koordine olabilmesinin iyi olacağını önerdim.
Her zaman tek başına çalışmış biri olarak bunu söylediğimde kulağa pek inandırıcı gelmiyor olabilir.
Onların etkilenmesini, şaşırmasını istiyorum.
Lezzetli yemeklerle karşılaşmak mutlu edici bir şey, değil mi?
Ben de öyle düşünüyorum.
