“Neler oluyor?” Maryse mırıldandı. Kafasının içindeki ses onu ürkütmüştü ama değişen bir şey olmamıştı. Hâlâ durumun ciddiyetine uyanmamıştı.
Bir süre sonra Maryse nihayet bir şeylerin ters gittiğini fark etti. Villa o kadar sessizleşmişti ki diğerlerinin düşüncelerini bile duyamıyordu. Pembe yataktan atladı ve kapıyı iterek açtı.
“Hmmm?”
Maryse şaşkınlık içinde villanın dışında büyük bir değişiklik olduğunu fark etti. Tanıdık koridor ortadan kaybolmuştu! Onun yerine beyaz bir platform vardı. Son derece karmaşık, büyük ölçekli bir labirent zemine yayılmıştı. Labirentin girişinde on beyaz fare çiğnemekle meşguldü.
“Bunu kim yaptı?” Maryse bunun Babil Kulesi’nin efendisi olduğunu tahmin edebiliyordu.
Ama bunun ötesinde, tamamen anlaşılmazdı.
[Verilen süre içinde labirentten geçmesi için on farenin tamamını kontrol edin. Her başarısızlıktan sonra labirent değişir].
Adamın soğuk ve kalpsiz sesi yine zihninde yankılandı.
“Ne için?! Kesinlikle istemiyorum!” Maryse suratını astı.
Gerçekte, ısrarına boyun eğip eğmeyeceğini görmek için efendisini test ediyordu. Eğer onun görünüşünden kolayca etkileniyorsa, bu onun gerçekten acımasız biri olmadığı anlamına geliyordu. O zaman bunu kullanabilir!
Maryse Babil Kulesi’nin bir parçası olmayı kabul etmişti. Kaçamadığı için Babil Kulesi’nden yararlanmaya ve ondan fayda sağlamaya karar verdi.
Babil Kulesi’nin efendisi ona uygarlık düzeyinde bir kalıntı hediye etmişti. Organizasyon kesinlikle güçlüydü.
Babil Kulesi’ne güvendiği sürece, farklı bir yol çizebilirdi. Belki de Kral seviyesinde bir doğaüstü varlık olabilirdi.
Yere baktı ve mırıldandı, “Eğer o seviyeye ulaşabilirsem, ailemdeki insanlar artık beni kısıtlayamayacak ve engelleyemeyecek.
Yeni aile reisi ben olurum ve bana saygı duyarlar.”
Maryse hiçbir şeyin değişmediğini fark edene kadar hayallere daldı.
Ses ona hiç cevap vermedi.
Fareler hâlâ yemeklerini yiyorlardı. Karmaşık labirent tam önündeydi. Görevi şimdi tamamlayabilirdi.
“Peki, deneyeceğim.” Maryse başını hafifçe kaldırdı ve zümrüt gözleri gümüşi beyaza döndü.
Anında, beyaz bir fare onun tarafından kontrol edildi ve labirentin çıkışına doğru koştu!
“Çok kolay!” Maryse gülümsedi.
Güzel ve narin eliyle işaret etti ve ikinci beyaz fare yola koyuldu!
Teker teker…
Birden on farenin hepsi eski yerlerine döndü ve labirent yepyeni bir şekle büründü.
Maryse dondu kaldı.
“Zaman çok kısa.” Bunu anlayamadı. Hemen beyaz fareyi labirentte tekrar koşması için kontrol etti, ancak yine eskisi gibi aynı sonucu aldı.
“İmkânı yok, bunu yapmak imkânsız!” Maryse endişelenmeye başlamıştı. Bağırmasına hiç cevap gelmiyordu. Tek ses farelerin kemirme sesiydi.
“Hey! Hey! Beni yalnız bırakmayın! Yardım edin!”
“Boohoo, ben çok fakirim. Ailem küçüklüğümden beri bana iyi davranmadı.
Efendim! Çıkarın beni. Şu andan itibaren sana sadık olacağım.
Burada kimse var mı?”
Uzun bir süre sonra Maryse çaresiz görünüyordu. Sadece fareleri tekrar kontrol etmeyi deneyebilirdi… bu noktada, sorunu çözmenin anahtarını fark etti. Çıkışa doğru koşmak için on fareyi de aynı anda kontrol etmesi gerekiyordu.
Ancak, on fareyi birlikte kontrol etmek onun için zordu. Maryse kısa süre sonra başının döndüğünü hissetti ve tekrar yere yığıldı.
“Aynı anda on tanesini kontrol edemem. Bu benim limitimi çok aşar.”
Aynı anda üç fareyi kontrol etmeye çalıştı. Bu sefer daha kolaydı ama yeterli zaman yoktu.
Maryse birdenbire bu eğitimin gerçek amacını anlayarak, “Kendimi sonuna kadar zorlamalıyım,” diye mırıldandı.
“Anlıyorum. Babel Kulesi’nin eğitimi çok hedefe yönelik. Oldukça insancıl!” Artık efendisini kızdırmaya cesaret edemiyordu.
“Siktir git. Seni orospu çocuğu.
Bekle. Düşüncelerimi duymuş olabilir mi?
Özür dilerim! Özür dilerim, Efendim!’
Maryse huzursuzca gözlerini kapadı ve kaşlarını çattı ama ceza gelmedi.
Göğsünü okşadı ve nefes verdi.
Maryse beş fareyi birlikte kontrol etmeye başladı. Beş fareyi uzağa gönderdikten sonra diğer beşini kontrol etmeye devam etti. Bu kez, çıkışa sadece bir metre uzaklıktayken başarısız oldu.
Ama gözleri parladı. Zafer umudunu açıkça görmüştü.
“Yapabilirim!”
Ancak, bir metrelik kısa mesafe bir uçurum kadar uzak görünüyordu.
Maryse fareleri tekrar tekrar kontrol etti ve her sıfırlamadan sonra labirentin durumunu sürekli olarak ezberledi. Her turda sadece bir ya da iki santimetre ilerleme kaydetti.
“Yine…” Kaşlarını çattı ve dişlerini sıktı. Birden dövüşmeye başladı!
Maryse o kadar odaklanmıştı ki zamanı unuttu. Tam pes etmek üzereyken, nihayet on beyaz fareyi kontrol ederek labirentten ayrılan süre içinde kaçmalarını sağladı.
[Tebrikler, Maryse. Eğitim sona erdi.]
[Eğitim Başarılı]
Maryse kendini hâlâ büyük pembe yatağın üzerinde sersemlemiş bir halde otururken buldu, dışarıdan hizmetçilerin sesleri geliyordu. Uzun süre boş gözlerle tavana baktı.
“Mantarlar, sosisli sandviçler, muzlar, pek çok farklı yemek türü aklından geçiyor. Ahh, acıyor…”
Maryse tamamen kendine gelmeden önce tam yarım saat boyunca yatakta yattı.
“Kurtarıcı, eğer seni görürsem… seni kesinlikle iyi bir dayaktan geçireceğim.
Onun kendisini duyup duymadığından emin değildi. Dilinin ucuna gelen sert sözler değişti.
Birkaç gün sonra, alacakaranlıkta.
Rüzgâr giderek şiddetlendi ve hafif bir çiselemeyle karıştı.
Bai Yan şemsiyeyi aldı ve evinin yakınındaki gölgelikli bir otobüs durağına gitti. Sadece birkaç kişi otobüs bekliyordu. İnsanlar süper güçlerin varlığından haberdar olsalar da yine de normal hayatlarını sürdürüyorlardı.
Bai Yan şöyle bir baktı ve bankın henüz yağmurla ıslanmamış olduğunu görünce oturdu.
Yağmurlu bir günde evden çıkmıştı çünkü bu gece yapması gereken önemli bir şey vardı. Bai Yan otobüs beklemenin her zaman çok sıkıcı olduğunu düşünmüştü. Zamanın çok ama çok uzun olduğunu hissettiriyordu… Telefonunu eline aldı ve iki çekirdek operatörün eğitim sonuçlarını kontrol etmek için oyuna giriş yaptı.
Nightsaber’ın günlük kaydı:
Kedi omurice yedi. Ruh hali +2.
İşçi kılığına girmiş bir tarikatçı buldu ve onu gizlice öldürdü. Efsanevi puan +2.
Konuta döndü, kılıç ustalığı konusunda sıkı eğitim aldı ve büyüdü. DEX +1.
“Fena değil.” Bai Yan çok memnun oldu. Hatta Nightsaber’ı övmek bile istedi.
Psişik Dansçı’nın günlük kaydı:
Öğle yemeğinde siyah havyar, kaz ciğeri ve mavi ıstakoz yedi. Yemeklerden bıkmıştı. Ruh hali -1.
Tuvalete giderken gizlice Babil Kulesi’ne küfretti. Ruh hali +1.
Yatakta uzanıp tüm öğleden sonra boyunca sevimli hayvanların videolarını izledim. Ruh hali +1.
Bai Yan Maryse’in kaydına baktı ve derin düşüncelere daldı.
Kızları yormaktan endişe ediyordu. Görünüşe göre rahat bir hayat yaşıyorlardı.
“Her neyse.”
Bai Yan başını salladı. Son birkaç gün içinde onlar için günlük ve haftalık görevler ayarlamıştı. Günlük görevlerden kazanılan puanlar eğitim tüketimini dengeledi, ancak yine de haftalık görevlerden birçok puan elde etti.
“Sırada, üssü geliştirmeye başlayacağım!”
Bai Yan ekranın altındaki dördüncü seçeneğe dokundu.
“İnşa Et”
