Bir başka çocuk düştü. Kimliği, seçtiği yol kadar değişkendi.
Frisk mi, sen mi, yoksa bir başkası mıydı? Bu çocuk, oyunun ortasında değildi. Oyun onun etrafında dönüyordu.
Bu çocuk, üç kaderden birini seçebilirdi:
Barışçıl Yol: Hiçbir canavarı öldürmeden, dost olarak ilerlemek.
Tarafsız Yol: Kimi zaman öldürerek, kimi zaman affederek, ortada kalmak.
Soykırım: Her canlıyı yok ederek, dünyayı sessizliğe boğmak.
Ama asıl gerçek şu ki: Her şey tekrar edilebilirdi. “Reset” vardı. Bellek yoktu. Ya da öyle sanılırdı.
Çünkü bazıları… hatırlıyordu.
