Annem ve babamdan mantıksız bir şey istedim. Aile evimden çok uzaktı ve Toyota City’de akraba yoktu.
Bu yüzden Toyota’da liseye gitmeye karar verdim ve yakınlarda bir daire kiraladım. Zindanların ortaya çıkması arazi fiyatlarının düşmesine ve kiraların ucuzlamasına neden olsa da, ortalama bir ailenin bunu başarması kolay olmasa gerek.
Belki birikimlerini harcadılar, belki de babam yıllardır elinde tuttuğu hisse senetlerinin bir kısmını sattı.
Muhtemelen zindanda başarılı olmamı beklemiyorlardı ama bunu hatırlamaya ve bir gün onlara borcumu ödemeye karar verdim.
Lise başlamasına daha biraz zaman var.
Bu yüzden doğal olarak zindana doğru yola koyuldum. Bugün, geri dönmeden önce kayıt olmayı ve zindanın içine hızlıca bir göz atmayı planladım.
Kayıt yaptırmak motosiklet ehliyeti almaktan daha kolaydır. Ama buna ehliyet de denir ve sanırım sonunda bunun için uygun bir yasal sistem kurmayı planlıyorlar.
Dairemden yaklaşık on dakikadan biraz fazla yürüme mesafesinde olan loncaya vardım.
Zindan ortaya çıktığında, uzmanlaşmış bakanlıklar ve Öz Savunma Kuvvetleri ile ilgili her türlü zorluk varmış gibi görünüyordu… ya da duyduğum kadarıyla öyleydi.
Ben bu konuda çok bilgili değilim ama zindana sıradan insanların girebilmesi için “kaşifler” adı verilen bir tesis tam önüne inşa edilmişti; bu “lonca”dır.
Daha doğrusu, uzun ve karmaşık bir resmi ismi var ama herkes ona sadece “lonca” diyor.
Sosyal bilgiler sınavlarında resmi ismi bile geçiyordu ama yazamıyordum.
Önemli değil! “Lonca” terimi dünya çapında tanınır ve bunu resmi olarak “lonca” olarak kaydeden bir veya ikiden fazla ülke vardır!
Gelecek yılki Ulusal Diyet’te adını değiştirmeyi planlıyorlar! Sınava girmeyin!!
Henüz resmi olarak kararlaştırılmadı ama Başbakan Aso’nun bundan bahsetmesinden bu yana neredeyse kesin. Bugün Başbakan Aso’ya karşı çıkmaya cesaret edecek hiçbir politikacı yok.
Aksine, küresel standartlara uymazsak dünyada geride kalabiliriz. Bir şeyler ters giderse, Başbakan Aso’nun sorumluluk almasını isterlerdi, bu yüzden hiçbir politikacı gereksiz sorun çıkararak halk tarafından beceriksiz olarak görülmek istemezdi.
“Hoş geldiniz. Bugün size nasıl yardımcı olabilirim?”
“Şey, ‘kaşif’ olarak kaydolmak istiyorum…”
Sonunda loncanın tezgahının önünde durdum.
Biraz gergin hissettim.
Banka veya belediye gişesine benziyor mu?
Ama hem ana giriş, hem de tezgah Toyota City’nin finansal gücünü yansıtıyordu…
Benim memleketimden farklı, kasadaki hanım bile çok güzel.
“Özür dilerim ama yaşınızı sorabilir miyim?”
“Ah, evet, 15 yaşındayım. Ortaokuldan yeni mezun oldum.”
Ben bu bilgiyi daha önce teyit etmiştim.
Başlangıçta Japonya’da sivil zindan baskınları caydırıldı. Ancak her yıl zindan sayısının artmasıyla Japonya buna yanıt vermek zorunda kaldı.
Neredeyse her yıl revize edilen yasalar, sivillerin girmesine yetişkin olma şartıyla izin veriyordu ve bu yıl itibarıyla her yıl revize edilen 15 yaş ve üzeri için bu kural değiştirildi.
Eğer doğum gününe göre bir sınır koyarlarsa, bu bir haksızlık duygusu yaratacaktır.
Sınıfa göre okula gidebilmek ama yaşa göre kısıtlanmak mantıksızdır.
Aslında hükümetin zindanlara daha fazla insan göndermek istediği söyleniyor.
Okul başlayana kadar bekleselerdi bahar tatilinde zaman kaybı olacağından ortaokul mezuniyetine birleştirildi.
Bu da durumun ne kadar acil olduğunu gösteriyor.
Askerlik hizmeti uygulayan ülkelerin, keşifleri ilerletmek için yeni askerleri zindanlara gönderdiği bildiriliyor.
“Bugün yanınızda herhangi bir kimlik belgesi var mı?”
“Evet, işte burada…”
Benim Numaram kartımı takdim ettim.
Sağlık sigorta kartımı da getirdim, ancak web sitesinde My Number kartının daha fazla bilgiye sahip olduğu ve daha az ayrıntının girilmesi gerektiği yazıyordu.
“Teşekkür ederim, bunu alıyorum.”
Hanım bunu özel bir tabletle taradı.
Endişelenecek bir şey olmamasına rağmen endişeyle bekledim.
“Teşekkür ederim. İşte kartınız geri. Lütfen bunu okuyun ve anladıysanız, kabul et’e basın ve imzalayın.”
Hanım tableti çıkardı, ben de anlatılanları okuyup anladım.
Eğer bunu görmediğimi veya duymadığımı söylersem ehliyetim derhal iptal edilir.
Karmaşık bir dille yazılmıştı, kendi hayatımdan sorumlu olduğum, zindanda sorun çıkarmamam gerektiği ve sadece canavarlar zindan dışına kaçarsa zorla çağrılabileceğim söyleniyordu, bunu kavramam biraz zaman aldı.
Karşımda bu kadar güzel bir kadın varken, ister istemez heyecanlanıyordum.
Bu yüzden anlamam daha da uzun sürdü…
“Bitirdim.”
“Teşekkür ederim. Araştırma işbirliğine kaydolmak ister misiniz?”
“Hayır, bunu pas geçeceğim.”
Bu, Japon kaşiflerin beceri araştırmaları için uzun zamandır bilinen resmi bir programa katılmak anlamına geliyor… bir şey veya başka bir şey.
Buna katılırsanız ayda en az beş kez zindana girmeniz gerekiyor, ancak karşılığında her ay “değerlendirme” alabiliyorsunuz.
“Değerlendirme”, zindandan elde edilen özel eşyalar veya seviye atlayarak kazanılan beceriler kullanılarak yapılabilen “durumunuzu” kontrol etmenin bir yoludur.
Ancak bu, benim “durumumun” araştırmacılara sızdırılacağı anlamına geliyor.
Özgüven eksikliği olan biri olarak kesinlikle bundan kaçınmak istiyorum.
“Anlaşıldı. Daha sonra kayıt olabilirsiniz, bu yüzden fikrinizi değiştirirseniz lütfen yapın.”
“Ah, … tamam.”
Muhtemelen fikrimi değiştirmeyeceğim ama şimdilik bu soruyu cevapladım.
Kayıt ücretini ödedim ve kaşif lisans kartımı aldım.
Geriye sadece ilk durumumu kontrol etmek kaldı, sonra tamamdır.
