17. Yaş… Niye böyle oldu ki? Halbuki küçükken üstüne ne hayaller kurmuştum, o kız bunu görse üzülürdü. Yine de pes etmemeliyiz değil mi? Belki diğerlerinden çok yaşarız, yani bu iyi bir şeyse tabii. En kötüsü de hayal gücümün takılı kalması, hayal gücüyle ilerlemek isteyen biri için kabus gibi, hatta kabustan beter.
Her yaşın kıymetini bilmem gerek değil mi? Bana o şansı verirse belki o küçük kızı tatmin edebilirim.
Bundan kurtulamıyorum, bununla yaşamak istemiyorum ama yaşıyorum. Mecburum.
